Berichten

Al dertien jaar op rij (van 2005 tot 2018, en telt u daar 2019 alvast maar bij) gaat het bergafwaarts met de vrijheid wereldwijd.  Democratie daalt, onderdrukking gaat omhoog.

En waar het internet ooit begon als anarchistisch communicatiemiddel waarop elk gezag te ontwijken was – de ultieme vrijheid van meningsuiting, zien we nu dat er steeds vaker digitale dwangmiddelen worden ingezet.

Drie voorbeelden uit het nieuws van afgelopen week.

China

China heeft de afgelopen week zijn censuur van het internet versterkt door het blokkeren van Amerikaanse online kranten en tijdschriften, zoals de Guardian en de Washington Post.

Wikipedia was half mei al afgevallen, zoekmachines zijn af en aan aan de beurt en VPN is verboden. Als het gaat om het censureren van het internet staat China in de top.

The great firewall of China werkt overigens twee kanten op: verschillende Chinese websites zijn niet of alleen heel traag bereikbaar vanuit de rest van de wereld.

De blokkade kan iets te maken hebben met de herdenking van de opstand op het plein van de Hemelse Vrede. In dat geval zal de blokkade binnenkort mogelijk weer opgeheven worden.

Rusland

Rusland is nog niet zo ver, maar wel hard aan het werk. Deze week lazen we dat Rusland grote VPN diensten binnenkort gaat blokkeren. Dit omdat de VPN diensten geweigerd hebben om in Rusland verboden sites onbereikbaar te maken. Dan de aanbieders zelf maar op de zwarte lijst zetten. VPN diensten zijn overigens al sinds 2017 verboden in Rusland, maar de handhaving is blijkbaar nog niet zo gestroomlijnd als in China.

Althans, online. Deze week werd de Russische corruptiejournalist Ivan Golunov opgepakt op verdenking van illegaal bezit van drugs – wat volgens veel onafhankelijke journalisten meer met zijn beroep dan met daadwerkelijk drugsbezit te maken had.

Nederland

En in Nederland hebben we zo onze eigen methoden om het nieuws op te houden. Niet hier uitgevonden overigens, komen overwaaien uit Amerika.

Op een congres van de JFvD werd journalist Chris Aalberts geïntimideerd en monddood gemaakt door een aanval op zijn Twitter-account. Er werden continu wachtwoord-reset verzoekjes verstuurd. In de journalistiek (en in de IT security wereld) is Twitter nog steeds een veelgebruikt medium om snel informatie naar buiten te krijgen. Door de barrage aan requests kon Chris niet meer twitteren. Na zijn twitter was zijn WordPress account aan de beurt.

Ik neem aan dat hij ondertussen de oplossing toegestuurd heeft gekregen. Telefoon op niet storen om de binnenkomende SMS’jes even tegen te houden (wel goed dat hij die controle had aanstaan!), en vervolgens in de Twitter settings invullen dat je alleen een wachtwoord-resetverzoek mag insturen als je het correcte telefoonnummer invult. Of die functionaliteit voor WordPress ook bestaat weet ik overigens niet.

Luister eens naar een tegengeluid

Persvrijheid en vrijheid van meningsuiting zouden vanzelfsprekend moeten zijn. Maar iemand met een andere mening de mond snoeren wordt steeds normaler. En dat is niet gezond. Ook niet voor degene die blokkeert. Zonder tegengeluiden mis je nuance. En die is nodig om met beide benen op de grond te blijven staan.